تغییرات راهنمای بین‌المللی احیاء و اورژانس پیش‌بیمارستانی در سال ۲۰۲۵
راهنماهای بین‌المللی احیاء قلبی–ریوی (CPR) و مراقبت‌های اورژانس پیش‌بیمارستانی هر ۵ سال یک بار توسط نهادهای معتبر مانند ILCOR (شورای بین‌المللی احیاء)، AHA (انجمن قلب آمریکا) و ERC (شورای اروپایی احیاء) بازنگری و به‌روزرسانی می‌شوند. هدف از این بازنگری، تطبیق توصیه‌ها با شواهد علمی جدید، افزایش بقای بیماران و بهبود کیفیت مراقبت است. در سال ۲۰۲۵ تغییرات مهمی در بخش‌های BLS، ALS، مراقبت پس از احیاء و همچنین سیستم‌های اورژانس مطرح شده که در ادامه مرور می‌کنیم.
۱. تغییرات کلیدی در BLS (احیاء پایه)
1. تأکید بیشتر بر استفاده سریع از AED: تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش زمان دسترسی به دفیبریلاسیون بیشترین اثر را در بقای بیماران دارد.
2. آموزش ویژه برای استفاده از AED در زنان: به دلیل تفاوت‌های آناتومیک (مانند بافت پستان)، توصیه شده که در آموزش‌ها به نحوه صحیح قرار دادن پدها پرداخته شود.
و3. Dispatcher-assisted AED retrieval:
اپراتورهای اورژانس باید علاوه بر راهنمایی تلفنی برای CPR، تماس‌گیرنده را به سمت آوردن و استفاده از AED هدایت کنند.
۲. تغییرات در ALS (احیاء پیشرفته)
1. دفیبریلاسیون مقاوم به شوک: در مواردی که بیمار پس از چند شوک متوالی همچنان در ریتم فیبریلاسیون بطنی یا تاکی‌کاردی بطنی بدون نبض باقی می‌ماند، روش‌های پیشرفته‌تر توصیه شده است. از جمله:
Double-sequential external defibrillation (DSED):
وارد کردن دو شوک تقریباً همزمان توسط دو دستگاه دفیبریلاتور با قرارگیری پدها در دو موقعیت متفاوت. این کار می‌تواند احتمال موفقیت در بازگرداندن ریتم قلبی را افزایش دهد.
Vector change defibrillation:
تغییر محل قرارگیری پدها (مثلاً از قدامی-جانبی به قدامی-خلفی) به‌منظور عبور جریان الکتریکی از مسیر متفاوت در قلب. این روش‌ها هنوز به‌عنوان درمان خط اول توصیه نمی‌شوند، اما در شرایط مقاوم به شوک می‌توانند موثر باشند.
2. درمان هیپرکالمی در ایست قلبی: درمان استاندارد به سمت انسولین همراه گلوکز تغییر یافته و شواهد ضعیف‌تری برای استفاده از کلسیم یا بی‌کربنات وجود دارد.
3. استفاده از دستگاه‌های CPR مکانیکی: توصیه می‌شود تنها در شرایط خاص (مانند انتقال طولانی یا محیط پرخطر) از این دستگاه‌ها استفاده شود و جایگزین استاندارد دستی نباشند.
۳. مراقبت پس از احیاء
1. کنترل دمای بدن: توصیه جدید تأکید بر حفظ نرموترمی (normothermia: دمای طبیعی بدن ≤ 37.5°C) دارد. بر خلاف گذشته که کاهش دمای هدفمند (هیپوترمی درمانی) توصیه می‌شد، اکنون تمرکز بر پیشگیری از تب و حفظ دمای طبیعی است.
2. مانیتورینگ پیشرفته: استفاده از ابزارهایی مانند ETCO2، مانیتور چندپارامتری و EEG برای ارزیابی عملکرد مغزی و کیفیت تهویه پس از بازگشت گردش خون توصیه شده است.
۴. تغییرات سیستمی و مدیریتی (بر اساس WHO 2025)
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۵ راهنمای جدیدی برای سیستم‌های اورژانس پیش‌بیمارستانی منتشر کرده که شامل:
استانداردسازی پروتکل‌های درمانی و آموزش‌ها
تعریف کیف اورژانس استاندارد و اجزای ضروری آن
ایجاد چارچوب برای حاکمیت بالینی و پایش کیفیت
توسعه سیستم‌های تریاژ و دسترسی عادلانه به خدمات
۵. پیامدها برای تجهیزات اورژانس (ویژه مراکز و فروشگاه‌ها)
لوازم جانبی و AED: با توجه به تأکید جدید، نیاز به دستگاه‌های شوک در اماکن عمومی و کلینیک‌ها بیشتر شده است.
مانیتورهای چندپارامتری: برای مراقبت پس از احیاء، دستگاه‌هایی با قابلیت نمایش ETCO2 و پارامترهای مغزی اهمیت بیشتری دارند.
کیت‌های دارویی جدید: تجهیز کیف‌های اورژانس به انسولین+گلوکز برای مدیریت هیپرکالمی در ایست قلبی.
آموزش و شبیه‌سازها: مراکز درمانی نیازمند به‌روزرسانی محتوای آموزشی CPR و خرید تجهیزات آموزشی جدید خواهند بود.
۶. جمع‌بندی
تغییرات سال ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که تأکید اصلی بر سریع‌تر کردن احیاء، افزایش دسترسی به AED، مدیریت علمی‌تر مراقبت پس از احیاء و استانداردسازی سیستم‌های EMS است. برای فعالان حوزه اورژانس و مدیران مراکز درمانی، این تغییرات نه تنها یک الزام علمی بلکه فرصتی برای ارتقای تجهیزات و آموزش‌هاست.
اینستاگرام emsshop115 را دنبال کنید
اینستاگرام emsshop115 را دنبال کنید